Χρόνια Πολλά

Ανοιχτή Πρόσκληση: 40 Χρόνια ΝΔ- 40 Χρόνια ΟΝΝΕΔ

Εκδήλωση «40 χρόνια ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – 40 χρόνια ΟΝΝΕΔ» στην Πρέβεζα

Επετειακή εκδήλωση για τα 40 χρόνια από την ίδρυση της Νέας Δημοκρατίας και της ΟΝΝΕΔ θα πραγματοποιηθεί στις 22 Νοεμβρίου, στις 18:00 το απόγευμα, στο ξενοδοχείο Preveza City ( Λεωφόρος Ειρήνης 61, Πρέβεζα), από τη ΝΟ.Δ.Ε Πρέβεζας. Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης θα είναι, ο Υπουργός Υγείας, Μάκης Βορίδης, Βουλευτής Ν. Αττικής.

Η εκδήλωση γίνεται στο πλαίσιο επετειακών δράσεων ανά την Ελλάδα και σύμφωνα με ενημέρωση προς πολιτικούς συντάκτες του Γενικού Γραμματέα Νέας Δημοκρατίας, Ανδρέα Παπαμιμίκο, κινείται σε τρεις βασικούς άξονες: την ανάδειξη της ιστορικής προσφοράς της Ν.Δ., την εξωστρέφεια της παράταξης και τη συναισθηματική συστράτευση των ανθρώπων της παράταξης διαχρονικά. «Απευθύνουμε ανοικτό κάλεσμα σε όσους πιστεύουν στις αρχές μας και στο όραμα για τη νέα Ελλάδα», ανέφερε σχετικά ο Γενικός Γραμματέας, ενώ έκανε λόγο για αφετηρία ανασυγκρότησης και διεύρυνσης.

Περισσότερες πληροφορίες για τις επετειακές εκδηλώσεις για τα 40 χρόνια ιδρυσης της Νέας Δημοκρατίας, μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα 40xronia.nd.gr

Ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Πρωθυπουργού κ. Αντώνη Σαμαρά για τα 40 χρόνια της Νέας Δημοκρατίας στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Αθήνα

Κύριες και κύριοι συνάδελφοι, αγωνιστές και αγωνίστριες της Νέας Δημοκρατίας και της ΟΝΝΕΔ μας,

Το περασμένο Σάββατο, σας μίλησα από τη Χαλκιδική, για όλα εκείνα που μας κάνουν υπερήφανους που είμαστε Νεοδημοκράτες. Για όλα εκείνα που προσφέρουμε, επί σαράντα χρόνια, στην Πατρίδα και στη Δημοκρατία...

Απόψε θα σας μιλήσω για τις ευθύνες μας από δω και μπρός, για το μέλλον των παιδιών μας!

Όμως δεν ξεχνάμε από πού ξεκινήσαμε. Την ημέρα εκείνη την ιστορική και για την παράταξη και για τη Δημοκρατία και για την Ελλάδα:

Ήταν 24 Ιουλίου, 40 χρόνια πριν. Κατέβηκε ο Καραμανλής από το αεροπλάνο. Ένα με το πλήθος, στο δρόμο προς το Προεδρικό Μέγαρο, κοντοστάθηκε και γυρνώντας προς μια ομάδα νέων ανθρώπων που τον χειροκροτούσε, τους είπε τις λέξεις αυτές που δεν τις έβγαλα ποτέ από το νου μου:

«ζητώ σωφροσύνη, πατριωτισμό και αρραγή εθνική ενότητα»!

Τα λόγια εκείνα παραμένουν όσο ποτέ επίκαιρα. Τότε κάλυπτε τη χώρα η απειλή του πολέμου και η σκιά της δικτατορίας. Σήμερα καλύπτει τη χώρα η σκιά του οικονομικού πολέμου που απειλεί τη δημοκρατία μας.

Τα 40 χρόνια της παράταξής μας σήμερα ταυτίζονται με τη μεγάλη ευθύνη όλων μας, όπως προκύπτει από τα λόγια του ιδρυτή μας:

«σωφροσύνη, πατριωτισμός, και αρραγής εθνική ενότητα»

Γι’ αυτό και η σημερινή εκδήλωσή δεν είναι μια πανήγυρης κομματική. Είναι αντίθετα μια αναβάπτιση όλων μας στα νάματα της Δημοκρατίας. Είναι ένα συμβόλαιο τιμής όλων μας, να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε το έργο που εκείνος τότε ξεκίνησε.

Σήμερα έχουμε ένα «τέλος εποχής», αλλά και μια «καινούργια αρχή». Που επιβάλλει και μια ελπίδα αλλαγής, αλλά και μια ανάγκη σχεδιασμού για το αύριο.

Πάνω απ’ όλα, όμως η αποψινή εκδήλωση στέλνει μήνυμα ενότητας σε όλους τους Έλληνες:

Ενωμένοι δεν υπάρχει τίποτα να μην μπορούμε να πετύχουμε. Γιατί δημιουργούμε εθνική αυτοπεποίθηση. Διαιρεμένοι ελάχιστα μπορούμε να κάνουμε. Γιατί πυροδοτούμε φανατισμό και εθνικό διχασμό.

Τα 40 χρόνια της παράταξής μας σήμερα ταυτίζονται ακριβώς με την ευθύνη που προκύπτει από το:

«σωφροσύνη, πατριωτισμός και αρραγής εθνική ενότητα».

Σ’ αυτούς που δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται σήμερα, δίνουμε τη διαβεβαίωση ότι αυτή η παράταξη μπορεί και θα ξαναφέρει στέρεα την πρόοδο, την αισιοδοξία και το χαμόγελο στις νέες γενιές που σήμερα παλεύουν με την ανεργία.

Αλλά και στους μεγαλύτερους, δίνουμε τη διαβεβαίωση ότι η Ελλάδα, από μόνη της, πολύ σύντομα θα μπορεί με αξιοπρέπεια να ρυθμίζει τα του οίκου της!

Στη μάχη αυτή η παράταξη θα έχει δίπλα της και την Ευρώπη και την υπερατλαντική Σύμμαχο. Όχι μόνο γιατί οι δυνατοί οφείλουν να είναι και δίκαιοι. Αλλά κυρίως, γιατί οι θυσίες του Ελληνικού λαού τα τελευταία χρόνια έχουν αποδείξει και στον πιο δύσπιστο, ότι η οικονομία μας μπορεί και θα βρει σύντομα τους ρυθμούς μιας υγιούς ανάπτυξης, χωρίς την ανάγκη νέων δανεικών.

Γιατί πράγματι, η μεγάλη δοκιμασία των τελευταίων ετών σύντομα τελειώνει.

Φίλες και φίλοι,

Πριν από δύο χρόνια, στη χειρότερη στιγμή που πέρασε η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες, υποσχέθηκα δύο πράγματα:

Πρώτον, να μην αφήσουμε να βγει η Ελλάδα από το ευρώ και να χρεοκοπήσει. Κάτι που θα ήταν πολύ πιο καταστροφικό απ’ όσα είχαμε ζήσει. Και πολύ πιο επώδυνο απ’ όσα γνωρίσαμε. Το είπαμε και το κάναμε! Κανείς πια δεν μιλάει για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και την Ευρώπη…

Υποσχέθηκα ακόμα, ότι θα βγάζαμε τη χώρα από την κρίση και τα Μνημόνια, το ταχύτερο δυνατό.

Γιατί «το ταχύτερο»; Γιατί καμιά κοινωνία και καμιά δημοκρατία δεν μπορεί να αντέξει τέτοιες πιέσεις για μακρύ χρονικό διάστημα.

Το είπαμε και το κάναμε:

--Βγάλαμε πρωτογενή πλεονάσματα, ένα χρόνο νωρίτερα από το Πρόγραμμα.

--Βγήκαμε στις αγορές δύο χρόνια νωρίτερα από το Πρόγραμμα.

--Και τώρα έχει ανοίξει ο δρόμος να βγούμε από το Μνημόνιο πολύ νωρίτερα απ’ ό,τι προβλεπόταν! Από τα τέλη αυτή της χρονιάς, το 2014. Αντί από τις αρχές του 2016…

Βήμα-βήμα, λοιπόν, η χώρα βγαίνει από την κρίση. Βήμα-βήμα ανακτά την αξιοπρέπειά της και την ανεξαρτησία της.

Αλλά βγαίνουμε από το Μνημόνιο, για να πάμε πού;

Για να ξαναγυρίσουμε εκεί που ήμασταν;

Για να αρχίσουμε πάλι να μοιράζουμε δανεικά νομίζοντας ότι κάνουμε «κοινωνική πολιτική»; Και πολύ γρήγορα να μην υπάρχει πια κανείς να μας δανείσει; Και να ξαναμπούμε σε νέο Μνημόνιο, με ακόμα πιο σκληρούς όρους; Σίγουρα όχι!

Βγαίνουμε από την κρίση για να δημιουργήσουμε μια Νέα Ελλάδα.

Μια νέα Ελλάδα αντάξια της Ιστορίας μας.

Μια νέα Ελλάδα αντάξια του μέλλοντος που θέλουμε για τα παιδιά μας.

Ώστε να μην επαναληφθούν τα λάθη που παραλίγο να μας καταστρέψουν.

--Πώς οραματιζόμαστε τη Νέα Ελλάδα;

Σύμφωνη με τις αξίες μας. Τις αξίες της παράταξής μας.

Ελεύθερη, δημοκρατική, αξιοπρεπή και αξιοκρατική.

Να μη ζητά δανεικά για να ζήσει…

Να μην κλείνουμε τα εργοστάσια, να μην διώχνουμε θέσεις εργασίας…

Δεν μιλάω για μια Ελλάδα «που τρώει τα παιδιά της»...

Μιλάω για μια Ελλάδα που δίνει ευκαιρίες, που προσφέρει μόρφωση, προοπτική στα παιδιά της!

Μια Ελλάδα για τους άξιους, όχι για τους «ημέτερους».

Για τους υπερήφανους, όχι για τους δουλοπρεπείς, ούτε για τους μοιρολάτρες.

Για τους αξιοπρεπείς, όχι για τους «επιτήδειους».

Αυτές είναι οι αξίες της παράταξης.

Αυτές είναι οι αξίες των «νοικοκυραίων» Ελλήνων.

Αυτή η Ελλάδα είναι το «ανεξόφλητο γραμμάτιο» του 1974: Όταν αποκαταστήσαμε για πρώτη φορά σταθερούς δημοκρατικούς θεσμούς στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία. Αλλά δεν καταφέραμε να νικήσουμε τότε και να ξεριζώσουμε για πάντα τον λαϊκισμό.

Όταν καταφέραμε να βάλουμε τη χώρα στην Ευρώπη, αλλά δεν καταφέραμε να την κάνουμε «Ευρώπη».

Αυτό χρωστάμε στη μνήμη του ιδρυτή μας, του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή. Γιατί εκείνος αυτή την Ελλάδα οραματιζόταν.

Κι αυτό είναι το νόημα της νέας Μεταπολίτευσης: Να εξοφλήσουμε το «γραμμάτιο» και να ολοκληρώσουμε εκείνο που ξεκίνησε ο Καραμανλής το 1974. Με όρθιες τις αξίες μας και τα ιδανικά μας. Όχι με μισόλογα! Όχι κρύβοντας το πρόσωπό μας.

Οι αξίες μας έχουν κερδίσει όλες τις ιστορικές μάχες. Παντού στον κόσμο.

Είναι ώρα και κερδίσουν και στην Ελλάδα!

Οι ιδέες μας, οι ιδέες του Κοινωνικού Φιλελευθερισμού, κυριαρχούν παντού στον κόσμο. Και ιδιαίτερα στην Ενωμένη Ευρώπη. Κυριαρχούν καθαρά. Και κυριαρχούν σήμερα περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά:

Οι αξίες και οι προτεραιότητες της Ανάπτυξης, της Επιχειρηματικότητας, της Ανταγωνιστικότητας και της Εξωστρέφειας...

--Μέχρι τώρα η κοινωνία αγωνιούσε, ο Έλληνας αγωνιούσε: Θα συνεχιστεί η ύφεση; Και πόσο;

Θα ανέβει κι άλλο η ανεργία; Και πόσο;

Τώρα ο φόβος αυτός παραμερίζεται: η ελληνική οικονομία για πρώτη φορά μπαίνει στην ανάκαμψη αυτό το τρίμηνο. Ήδη οι ενδείξεις από τους τζίρους των επιχειρήσεων είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικές. Και σε διάφορους κλάδους της οικονομίας…

Και τώρα έχουμε και την πιο σημαντική ένδειξη: Τη μείωση της ανεργίας! Για πρώτη φορά εδώ και έξι χρόνια.

Είναι πολύ ψηλά, πάρα πολύ ψηλά ακόμα η ανεργία! Αλλά για πρώτη φορά επί αρκετούς μήνες υποχωρεί και υποχωρεί σταθερά. Γύρισε προς τα κάτω. Και θα συνεχίσει να υποχωρεί όλο και ταχύτερα.

Τα επόμενα χρόνια, προβλέπονται εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας κάθε χρόνο. Δεν το προβλέπουμε μόνον εμείς. Το προβλέπουν όλοι αυτοί που ως τώρα μιλούσαν με τα πιο σκοτεινά χρώματα για την Ελλάδα:

Προβλέπουν ανάκαμψη 0,6% φέτος, ανάπτυξη 2,9% το 2015 και ανάπτυξη 3,7% την επόμενη χρονιά. Και τι σημαίνουν αυτά; Ότι θα δημιουργηθούν συνολικά, περισσότερες από 300 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας! Μόνο στα δύο επόμενα χρόνια!

Το επαναλαμβάνω: σύμφωνα με τις προβλέψεις ξένων. Κι εμείς έχουμε βάλει στόχο να ξεπεράσουμε τις προβλέψεις τους…

Αλλά για να γίνουν όλα αυτά, χρειάζεται να υπάρχουν επενδύσεις:

--Δηλαδή δύο πράγματα: Να εξαλειφθεί τελείως η ανελέητη γραφειοκρατία

-- και να υπάρξει ρευστότητα από τις τράπεζες.

Χωρίς αυτά δεν μπορεί καμία οικονομία να προχωρήσει.

Αλλά το κρίσιμο από δω και μπρός είναι οι μεταρρυθμίσεις.

Που έχουν ήδη αρχίσει, έχουν δώσει τα πρώτα αποτελέσματα, θα προχωρήσουν πολύ περισσότερο. Όχι γιατί μας το «απαιτούν» οι δανειστές μας. Αλλά γιατί το θέλουμε εμείς! Γιατί έπρεπε να τις είχαμε κάνει εδώ και χρόνια!

Για να αντιληφθείτε τι αληθινή «κοσμογονία» μεταρρυθμίσεων γίνεται, η Ελλάδα, σύμφωνα με την κατάταξη της Διεθνούς Τράπεζας, βρισκόταν στην 147η θέση διεθνώς από πλευράς ανταγωνιστικότητας. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στην έναρξη νέων επιχειρήσεων. Εκεί μας είχε καταντήσει η πολυνομία, το γραφειοκρατικό τέρας, τα προστατευμένα «κυκλώματα» και τα «στεγανά». Στην 147η θέση διεθνώς. Δηλαδή στον πάτο!

Μέσα σε δύο χρόνια ξεπεράσαμε 111 χώρες στη διεθνή κατάταξη! Σήμερα βρισκόμαστε στην 36η θέση! Και σύντομα η Ελλάδα θα ανέβει κι άλλο: πρέπει και θα βρεθούμε στην πρώτη δεκάδα διεθνώς!

Και αυτή είναι η μόνη εγγύηση για πλήρη απασχόληση. Οι χώρες που βρίσκονται στις πρώτες θέσεις δεν γνωρίζουν τι θα πει ανεργία.

Εκεί θα βρεθούμε κι εμείς. Από τον πάτο στην κορυφή, ναι! Και πολύ σύντομα μάλιστα. Άλλωστε, το μεγαλύτερο μέρος της απόστασης, το έχουμε ήδη διανύσει.

Γιατί απενοχοποιήσαμε την επιχειρηματικότητα. Αυτό που ήταν μέχρι τώρα «απαγορευμένη λέξη», τώρα γίνεται κεντρικό πρόταγμα της προκοπής μας ως χώρας. Όπως συμβαίνει σε κάθε σύγχρονη κοινωνία.

Επιχειρηματικότητα και επενδύσεις δεν αφορούν μόνο τους μεγάλους. Αφορούν κυρίως τους μικρομεσαίους. Γιατί οι Έλληνες είναι άνθρωποι του «επιχειρείν»! Το αποδεικνύουν παντού σε όλο τον κόσμο: παίρνουν ρίσκο, κατεβάζουν ιδέες, βγάζουν χρήματα, κερδίζουν αγορές, προκόβουν συνεχώς. Καιρός να τους δοθεί η ευκαιρία να προκόψουν εδώ, στον τόπο τους.

Δύο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων θέλουμε να στηρίξουμε: Τους μικρομεσαίους και τους αγρότες μας. Τη μεσαία τάξη των πόλεων και της περιφέρειας.

Αυτοί κυρίως δοκιμάστηκαν από την κρίση. Αυτοί κυρίως δοκιμάστηκαν από τη φορολογία. Αυτούς θα βάλουμε στο κέντρο της αναπτυξιακής μας στρατηγικής. Πρώτα με μείωση των φορολογικών τους βαρών και διευκόλυνση πληρωμής των υποχρεώσεών τους. Και ταυτόχρονα με συστηματική μείωση του κόστους.

Να έχουν μικρότερο κόστος ενέργειας, μικρότερο κόστος δανεισμού και περισσότερες ευκαιρίες να δημιουργούν επιχειρήσεις και να διεκδικούν ξένες αγορές.

Ήδη με το νέο σύστημα που θα ισχύσει ως το τέλος του μήνα, μια νέα μικρομεσαία επιχείρηση σε αρκετούς κλάδους, μπορεί να ανοίξει πλέον μέσα σε μια μέρα μόνο! Αντί για πέντε και έξι μήνες που χρειαζόταν μέχρι τώρα…

Ενώ με τη νέα νομοθεσία που περάσαμε, οι μεγαλύτερες επενδύσεις μπορούν να αδειοδοτούνται παρακάμπτοντας τη γραφειοκρατία, μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Κι όχι σε χρόνια, όπως μέχρι πρόσφατα …

Και φυσικά, ο συμψηφισμός του ΦΠΑ, που ήδη ξεκίνησε πριν λίγες μέρες δίνει μεγάλη ανάσα στις επιχειρήσεις. Όπως και η ταχύτατη επιστροφή ΦΠΑ μέσα σε λίγες μέρες, θα γίνει και αυτό, για τον συνεπή φορολογούμενο. Που θα ισχύσει άμεσα.

Ενώ αναζητούμε και πρόσθετους τρόπους επιβράβευσης των συνεπών φορολογουμένων. Που δεν θα πρέπει να νιώσουν εκείνοι αδικημένοι.

Με την κατάθεση του προϋπολογισμού, πέρα από τις άλλες φοροελαφρύνσεις, πέρα από τη μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης κατά 30% που περνάει στον προϋπολογισμό, όπως και η συνέχιση του 13% ΦΠΑ στην εστίαση, πέρα από τη μείωση στο φόρο πετρελαίου κατά 30% που περνάει κι αυτό αυτήν την στιγμή στον προϋπολογισμό, προβλέπεται και αύξηση των δόσεων για οφειλές προς το δημόσιο.

Διαπραγματευόμαστε με επιτυχία πολλές δόσεις – πραγματικά πολλές δόσεις - και με παράλληλη μείωση των προστίμων για όσους κάνουν ρύθμιση και των τόκων που επιβαρύνουν τις οφειλές τους.

Και κάτι ακόμα, που αποτελεί αληθινή τομή και αφορά κυρίως τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, τον αυτοαπασχολούμενο.

Προωθούμε σχέδιο για τη ρύθμιση των «κόκκινων δανείων», σε συμφωνία με τις τράπεζες και το δημόσιο! Ρύθμιση γενναία! Θα είναι αληθινή ανακούφιση που δίνει ώθηση στην αγορά, χωρίς όμως να δημιουργεί κινδύνους στην οικονομία. Και μπορούμε να το κάνουμε, γιατί μπήκε τάξη και στα δημόσια οικονομικά και στο τραπεζικό σύστημα.

Και δεν μένουμε σε αυτά. Προετοιμαζόμαστε ήδη για τα επόμενα:

Δική μου πολιτική, αλλά βεβαίως φιλοσοφία της παράταξης, είναι οι λιγότεροι φόροι. Αλλά για να μειώσουμε τους φόρους, πρέπει να λειτουργεί η οικονομία μας, να υπάρχει τραπεζικό σύστημα και να πληρώνουν όλοι.

Δική μου φιλοσοφία και φιλοσοφία της παράταξης ασφαλώς, είναι να πληρώνονται αξιοκρατικά και οι αστυνομικοί μας και οι στρατιωτικοί μας και οι γιατροί και οι πανεπιστημιακοί και οι εκπαιδευτικοί μας. Αλλά για να μπορέσουμε να δώσουμε αυξήσεις, έπρεπε προηγουμένως να βγούμε από τα ελλείμματα.

Και πώς θα προχωρήσουμε; Μόνο αν συνεχίσουμε να έχουμε πλεονάσματα!

Όχι αν επιστρέψουμε ξανά σε ιλιγγιώδη ελλείμματα.

Πολύ σύντομα θα μπορούμε να μιλήσουμε για τον επόμενο γύρο των φορολογικών μειώσεων. Αλλά ό,τι λέμε γίνεται, γιατί μπορεί να γίνει. Σταδιακά, αλλά σε όλο το φάσμα των φόρων. Και στο φόρο φυσικών προσώπων, που θα πρέπει να πέσει το ανώτατο στο 33% από το 42% που είναι σήμερα. Και στο φόρο επιχειρηματικών κερδών που θα πρέπει να φτάσει στο 15% από 26% που είναι σήμερα. Και στο ΦΠΑ όλων των κατηγοριών, που θα υποχωρήσει και θα εκλογικευτεί. Σταδιακά, ώστε να μην ξαναβρεθούμε σε ελλείμματα. Σταθερά και σίγουρα.

Σε αυτή τη δύσκολη πορεία, πορεία για να σώσουμε την Ελλάδα ξέρω, το γνωρίζω καλά, το βιώνω, πως πολλοί συμπατριώτες μας μάτωσαν περισσότερο από άλλους. Και πόνεσαν και πονούν πολύ. Μακάρι να υπήρχε άλλος δρόμος. Όμως, όλοι αυτοί ας γνωρίζουν ότι μέσα μου, ποτέ δεν θα παραδεχθώ ότι πέτυχα στην αποστολή μου, αν δεν αποκαταστήσω στα πρόσωπά τους την κοινωνική δικαιοσύνη.

Ήδη το Αναπτυξιακό πρόγραμμα που καταθέσαμε πέρσι την άνοιξη προβλέπει ότι ως το 2020 θα έχουμε πιάσει τα προ της κρίσης επίπεδα σε Εθνικό Εισόδημα. Και η ανεργία μας θα έχει πέσει κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσον όρο. Αλλά η Ελλάδα δεν θα αναπτυχθεί όπως παλιά, σε σαθρές βάσεις. Όπου παρήγαγε ελάχιστα και εισήγαγε τα πάντα.

Αυτή τη φορά, σύμφωνα με το πρόγραμμα, θα υπάρχει σημαντική συμβολή της Αγροτικής παραγωγής, της Μεταποίησης, της Βιομηχανίας και της Ενέργειας. Μαζί με τον Τουρισμό που αναβαθμίζεται συνεχώς και τη Ναυτιλία που θα συνδυαστεί με ναυπηγικές εργασίες.

--Είμαστε η χώρα με τη μεγαλύτερη ακτογραμμή στον κόσμο αναλογικά με την έκτασή μας. Με τις καλύτερες θάλασσες, με εκατοντάδες νησιά, με τέσσερα αρχιπελάγη! Αλλά μαρίνες δεν είχαμε, παρά ελάχιστες! Τώρα αξιοποιούμε αυτές που υπήρχαν και δημιουργούμε καινούργιες. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό για όλα τα νησιά μας, για πολλές παραλιακές μας περιφέρειες;

--Είμαστε η πρώτη χώρα διεθνώς στην εμπορική ναυτιλία. Μια αληθινή ναυτική «υπερδύναμη». Αλλά τα ναυπηγεία μας που θα μπορούσαν να κάνουν «χρυσές δουλειές», μαραζώνουν. Τώρα θα τα αναστήσουμε. Και θα το δείτε στην πράξη σύντομα.

--Έχουμε πολύ πλούσιο υπέδαφος σε ορυκτά κάθε είδους. Αλλά ορυχεία δεν είχαμε, παρά ελάχιστα. Τώρα προχωράμε σιγά-σιγά στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου. Με σύγχρονες τεχνολογίες που σέβονται το περιβάλλον και δίνουν ζωή στις τοπικές κοινωνίες.

-- Έχουμε μεγάλο ενεργειακό πλούτο. Τώρα τον αναδεικνύουμε! Όχι απλώς με εκτεταμένες έρευνες. Αλλά και με αξιοποίηση αποθεμάτων που έχουν ήδη βρεθεί. Σε λίγα χρόνια η Ελλάδα θα είναι ενεργειακά αυτάρκης. Λίγο αργότερα, θα εξάγει ενεργειακές πρώτες ύλες. Και δεν θα αργήσει η στιγμή που θα καλύπτει σημαντικό μέρος της ευρωπαϊκής κατανάλωσης σε φυσικό αέριο. Εμείς θα πουλάμε σε εκείνους το φυσικό αέριο.

Δεν το λέμε εμείς μόνο αυτό. Τώρα πια το παραδέχονται και ξένοι οίκοι.

Κι αυτό όχι μόνο ενισχύει την Ελλάδα οικονομικά, αλλά προσέξτε την αναδεικνύει και γεωπολιτικά.

Και δεν αναζητούμε μόνο δικούς μας ενεργειακούς πόρους. Μειώνουμε και το κόστος ενέργειας συνολικά. Πρόσφατα μειώσαμε το ενεργειακό κόστος των επιχειρήσεων για να βοηθήσουμε την ανταγωνιστικότητά τους. Και το επιτύχαμε χωρίς να αυξήσουμε το κόστος στον καταναλωτή. Πετύχαμε μείωση του αερίου που αγοράζουμε από τη Ρωσία κατά 16,5%, σε μια μάλιστα εποχή πολύ δύσκολη για τις σχέσεις Ευρώπης- Ρωσίας.

Και ολοκληρώνουμε μεγάλες εθνικές υποδομές που είχαν στοιχειώσει για δεκαετίες! Στη διαχείριση υδάτινων αποθεμάτων, στα ηλεκτρικά δίκτυα, στους αυτοκινητοδρόμους. Παντού!

Φίλες και φίλοι, αυτή η ανάταξη έχει αρχίσει! Και θα πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Μέσα στην κρίση εκατοντάδες, νεοφυείς που λέμε, επιχειρήσεις, starts-ups, ξεκίνησαν από νέους ανθρώπους που δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από τις ιδέες τους, το ταλέντο τους και το κέφι τους. Και αυτοί οι άνθρωποι όλο και πληθαίνουν. Έχουν προχωρήσει χωρίς καμία βοήθεια στην αρχή. Μέσα σε μια χώρα που ως πριν ενάμιση χρόνο παραπατούσε....

Χιλιάδες νέοι άνθρωποι στη δυσκολότερη καμπή της κρίσης, δεν περίμεναν να τους «βρουν δουλειά» κάποιοι άλλοι. Δημιούργησαν τις δικές τους επιχειρήσεις και πέτυχαν.

Δεν ασχολήθηκαν με το πόσο θα είναι ο «κατώτατος μισθός». Δημιούργησαν νέα προϊόντα και κέρδισαν και αγορές και εισόδημα.

Δεν έκαναν «επαναστατική γυμναστική» στους δρόμους. Δημιούργησαν και πρόκοψαν σε ελάχιστο χρόνο. Αυτοί είναι οι «προάγγελοι» της Νέας Ελλάδας.

Το μέλλον σε αυτούς ανήκει. Έχουμε υποχρέωση, όσο πιο γρήγορα μπορούμε, να απαλλάξουμε το μέλλον αυτών των παιδιών από τα βάρη και από τις αμαρτίες που εμείς, οι προηγούμενες γενιές, συσσωρεύσαμε σε βάρος τους.

Φίλες και φίλοι και αγωνιστές της παράταξης που απόψε πραγματικά έχετε κατακλύσει το χώρο αυτό,

Δεν «μοιράζουμε εμείς λεφτά» που δεν υπάρχουν. Δεν μοιράζουμε ψευδαισθήσεις. Δεν επιστρέφουμε στο λαϊκισμό και στα ελλείμματα.

Προχωράμε μπροστά.

Δίνουμε αίσθημα ασφάλειας στην κοινωνία. Το έγκλημα διώκεται. Οι τρομοκράτες συλλαμβάνονται. Τα σχέδια τους ματαιώνονται…

Και δεν είναι τυχαίο, εδώ και δεκαετίες, οι τρομοκράτες χτυπούν ανθρώπους απ’ αυτήν την παράταξη. Και σήμερα το ίδιο κάνουν. Μέχρι και τα γραφεία μας σχεδίαζαν - και το λέω επιβεβαιωμένα, μετά λόγου γνώσεως - να χτυπήσουν. Σχεδίαζαν αληθινό μαζικό έγκλημα! Όμως τους αντιμετωπίσαμε και τους εξουδετερώσαμε.

Γιατί δεν τους χαϊδεύουμε! Τους κυνηγάμε.

Δεν προσπαθούμε να τους αφήσουμε ελεύθερους με δικονομικά τεχνάσματα. Αυτό τα κάνουν άλλοι. Εμείς τους συλλαμβάνουμε. Και θέλω εδώ να ευχαριστήσω τους άνδρες και τις γυναίκες της Ελληνικής Αστυνομίας, που κάνουν με αληθινή αυταπάρνηση, σε δύσκολες ώρες, καταπληκτική δουλειά. Η Ελλάδα δεν είναι πια «ξέφραγο αμπέλι».

Δεν είναι «ξέφραγο αμπέλι», ούτε και στη λαθρομετανάστευση. Που μέχρι πριν λίγο καιρό ούτε τη λέξη δεν μπορούσαμε να πούμε. Και τώρα η αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης έγινε, με ελληνική παρέμβαση στη διάρκεια της Προεδρίας μας, προτεραιότητα για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση!

Κι άνοιξε ο δρόμος ακόμα και για τον επαναπατρισμό των λαθρομεταναστών. Και για τον επιμερισμό εκείνων που δεν μπορούν να επαναπατριστούν σε όλες τις χώρες της Ένωσης. Ώστε να μην παγιδεύονται στην Ελλάδα που άλλους δεν χωράει και αλλού δεν μπορούν να πάνε, και κανείς άλλος δεν τους θέλει…

Αυτό έγινε για πρώτη φορά. Και η Ελλάδα, με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, αναλαμβάνει στη νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή την πολύ σημαντική θέση του Επιτρόπου για τη Μετανάστευση και για την Εσωτερική Ασφάλεια της Ευρώπης. Διπλό πόστο σε σχέση με τα παλιά.

Για θυμηθείτε ότι μέχρι τις τελευταίες ευρωεκλογές, κάποιοι είχαν για κεντρικό τους σύνθημα «μια Ευρώπη δίχως σύνορα»! Δηλαδή, όποιος λαθρομετανάστης θέλει να μπαίνει, να εγκαθίσταται και να του παρέχουμε σίτιση, στέγαση, εργασία, περίθαλψη.

Να τα προσφέρεις από πού; Απ’ αυτά που δεν έχεις; Να τα προσφέρεις πώς; Όταν εμείς έχουμε πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους, να δεχθούμε αδιαμαρτύρητα κι ένα εκατομμύριο λαθρομετανάστες; Και να ανοίγεις το δρόμο - ως πρότασή σου κεντρική, ιδεολογική σου θέση, με την οποία ταυτίστηκαν οι πάντες - για να έλθουν κι άλλοι; Αυτό δεν πρόκειται, αυτή η παράταξη που σήμερα γιορτάζει περήφανη τα 40 χρόνια της, να το επιτρέψει ποτέ να γίνει!

Φίλες και φίλοι,

Η χώρα χρειάζεται σταθερότητα, χρειάζεται ασφάλεια και χρειάζεται αίσθημα δικαιοσύνης.

Είναι δυνατόν να συνεχίζεται η ταλαιπωρία του φορολογούμενου στις δημόσιες υπηρεσίες και να μην μπορούμε να αξιολογήσουμε το προσωπικό του δημοσίου; Αυτή είναι τεράστια αδικία. Και την αντιμετωπίζουμε με αποφασιστικότητα!

Είναι δυνατό, να μην θέλουν ορισμένοι να απομακρύνουμε όσους μπήκαν στο δημόσιο στο παρελθόν με πλαστά πιστοποιητικά; Είναι δυνατό να μην απομακρύνουμε όσους καταδικάστηκαν για σοβαρότατα ποινικά αδικήματα μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεσή τους στο Εφετείο; Είναι δυνατόν; Όλα αυτά τα αντιμετωπίζουμε σήμερα. Κι ας αντιδρούν κάποιοι…

Καθαρές κουβέντες: Η αξιολόγηση στο δημόσιο δεν στρέφεται κατά των δημοσίων υπαλλήλων. Είναι υπέρ των δημοσίων υπαλλήλων. Γιατί τους επιτρέπει να ανταμείβονται οι άξιοι ανάμεσά τους. Που ως τώρα απλά «χαλάγανε την πιάτσα»! Γι’ αυτό και δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο δημόσια διοίκηση χωρίς αξιολόγηση.

Και στο μυαλό μας είναι πάντα να δώσουμε αυξήσεις και στον χαμηλοσυνταξιούχο, και στον δημόσιο υπάλληλο, ιδιαίτερα σε όσους δουλεύουν σε τομείς ευθύνης όπως είναι η Υγεία, η Παιδεία, η Ασφάλεια και η Άμυνα.

Οι ένστολοι ήδη παίρνουν σημαντική αύξηση. Κι όχι γιατί δεχθήκαμε την προσφυγή που έκαναν στα δικαστήρια. Και καλά έκαναν. Αλλά γιατί βγάλαμε πρωτογενές πλεόνασμα και μπορούμε να τους δώσουμε. Αυτός είναι ο λόγος! Αν δεν είχαμε πρωτογενή πλεονάσματα, από πού θα τους δίναμε; Από πού θα έπρεπε να κόψεις για να δώσεις;

Το ίδιο θα συμβεί και με τους γιατρούς και το λοιπό προσωπικό της Δημόσιας Υγείας, σε επόμενη φάση. Όπως και με τους καθηγητές και τους πανεπιστημιακούς. Όμως όλα αυτά προϋποθέτουν Πανεπιστήμια να λειτουργούν, Νοσοκομεία να λειτουργούν, ότι η ανομία εν πάση περιπτώσει, στα Πανεπιστήμια τελείωσε οριστικά. Ότι το πάρτι στα δημόσια νοσοκομεία τελείωσε οριστικά!

Βλέπετε, όπως λέει και ο ποιητής: «Ο καθείς και τα όπλα του»!

Η παράταξή μας χτίζει, δεν γκρεμίζει!

Δουλεύει, δεν φωνάζει!

Φέρνει επενδύσεις, δεν διώχνει εργοστάσια, ούτε τρομάζει επιχειρηματίες.

Αποκαθιστά την ομαλότητα, δεν πυροδοτεί κοινωνικές εκρήξεις.

Σταθεροποιεί τη χώρα, δεν υπονομεύει την ομαλότητά της.

Αναδεικνύει το γεωπολιτικό ρόλο της πατρίδας.

Δεν την οδηγεί σε αντιπαράθεσή με όλους τους εταίρους μας, ούτε την απομονώνει.

Λύνει προβλήματα, δεν αραδιάζει ανέφικτα αιτήματα.

Πράγματι: «ο καθένας και τα όπλα του»…

Κι ύστερα, ο λαός μας έγινε σοφότερος μέσα από την τελευταία κρίση. Μας βλέπει, μας ακούει, μας παρακολουθεί προσεκτικά.

Θέλει διέξοδο, αληθινά εθνική διέξοδο, όχι μικροπολιτική.

Θέλει προοπτική. Όχι αποτυχημένα γιατροσόφια.

Θέλει αρχές και αξίες να πιστέψει. Όχι ρητορικά σχήματα που χαϊδεύουν τα αυτιά του, αλλά υπονομεύουν το μέλλον του.

Υποφέρει, πονάει, πολλές φορές οργίζεται, αλλά πίσω δεν πάει!

Γιατί ξέρει τι τον περιμένει.

Κι όλα αυτά τα χρόνια, ήταν βαριά η ευθύνη και για εμένα προσωπικά να κάνω πράγματα που ήταν οδυνηρά, αντιμετωπίζοντας αμαρτίες πολλών δεκαετιών, να πρέπει να αγγίξω πληγές που είχαν κακοφορμίσει εδώ και πολλά χρόνια και να φέρω αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που αναστάτωναν πολλούς.

Αλλά, την πραγματική καταστροφή της χώρας την αποφύγαμε. Για την ακρίβεια την αποτρέψαμε!

Προσέξτε όμως: Μπορεί να βγαίνουμε από το Μνημόνιο, αλλά εύκολα μπορούμε να ξανακυλήσουμε, αν δεν προσέξουμε.

Και δεν θα υπήρχε τότε τίποτε χειρότερο για την Ελλάδα. Γιατί ό,τι άντεξε μια φορά, αν ξανακυλήσει δεν πρόκειται να το ξανά αντέξει.

Αυτό το ξέρει ο λαός. Το καταλαβαίνει ο λαός μας.

Κι αυτό μας δίνει τη δύναμη να νικήσουμε, για μιαν ακόμα φορά, τις «σειρήνες του λαϊκισμού».

Άλλωστε, στη Νέα Ελλάδα που δημιουργούμε όλοι έχουν θέση. Όλοι θα έχουν κίνητρο να συνεργάζονται. Ακόμα κι εκείνοι που σήμερα μας υπονομεύουν με κάθε τρόπο! Αλλά θα πρέπει να αφήσουν έξω την ανευθυνότητα και το λαϊκισμό.

Γιατί θεμέλιος λίθος της Νέας Ελλάδας, θα είναι τρία πράγματα:

Η ευθύνη, η νομιμότητα και η αλήθεια.

--Η ευθύνη επιμερισμένη σε όλους. Στους πολιτικούς ναι, στα Μέσα Ενημέρωσης ναι, αλλά και στον ίδιο τον πολίτη ναι.

--Η νομιμότητα που θα γίνεται σεβαστή απ’ όλους. Γιατί χωρίς αυτήν θα κυριαρχήσει και πάλι η αυθαιρεσία.

--Και η αλήθεια! Όχι άλλα λαϊκίστικα συνθήματα, όχι άλλες εμπρηστικές συκοφαντικές κατηγορίες, όχι άλλη «στρατηγική έντασης» που οδηγεί μια χώρα να τρώει τις σάρκες της αντί να χτίζει το μέλλον της.

* Η παράταξή μας δίδαξε υπευθυνότητα. Κάναμε και σφάλματα, ασφαλώς. Αλλά την υπευθυνότητά μας κανείς δεν μπορεί να την αμφισβητήσει. Και στην κυβέρνηση όταν είμαστε και όταν ήμασταν και στην αντιπολίτευση όταν βρεθήκαμε.

Θυμάστε όταν ο Κώστας Καραμανλής ζήτησε συνεργασία απ’ όλα τα κόμματα, ήδη από την άνοιξη του 2009, για να προλάβουμε την κρίση. Δεν εισακούστηκε τότε. Του απάντησαν με το περιβόητο σύνθημα «λεφτά υπάρχουν», που σήμερα πάλι βρίσκει μιμητές.

Και τη συνέχεια την ξέρουμε. Τη γνώρισε, όμως και ο ελληνικός λαός.

Στη Νέα Ελλάδα, η υπευθυνότητα δεν θα τιμωρείται. Θα ανταμείβεται! Γιατί πίσω ο λαός μας δεν θέλει να γυρίσει.

* Η παράταξή μας δίδαξε και το σεβασμό στη νομιμότητα. Δεν χαριζόμαστε σε όσους την παραβιάζουν όποτε τους συμφέρει. Δεν χαριζόμαστε και δεν έχουμε δικαίωμα να το κάνουμε. Όποιος πιστεύει στη δημοκρατία, δεν μπορεί να ανέχεται την αυθαιρεσία. Κι ο κόσμος το ξέρει αυτό.

Όλοι οι Έλληνες δεινοπάθησαν, χρόνια τώρα, με τις καταλήψεις των δρόμων και κτιρίων και πανεπιστημίων, με τις αλλεπάλληλες απεργίες που «για ψύλλου πήδημα» αναστάτωναν τα πάντα. Με τις έκνομες ενέργειες που έκλειναν εργοστάσια καταδίκαζαν εκείνοι τον κόσμο στην ανεργία. Ο κόσμος τα έζησε και δεν θέλει να τα ζήσει άλλο. Θέλει σταθερότητα και νομιμότητα. Και πίσω δεν γυρνάει…

* Τέλος η παράταξή μας στηρίχθηκε στην αλήθεια. Απλές αλήθειες, που τώρα δεν κρύβονται, δεν διαστρεβλώνονται, τις ξέρουν όλοι: Ξέρουν πώς βρήκαμε τη χώρα, πώς την παραλάβαμε και πόσα δύσκολα τολμήσαμε. Και πώς πετύχαμε εκείνα που κανείς ούτε καν ήλπιζε ότι θα μπορούσαμε να πετύχουμε.

Κι αυτά ο κόσμος τα ξέρει! Και δεν τα διακινδυνεύει. Χόρτασε παραφιλολογία, χόρτασε ψέματα, ψεύτικες υποσχέσεις που τελικά οδηγούν σε εφιάλτες.

Όπως είναι αυστηρός και με όσους από μας, βουλευτές και υπουργούς ακόμα, καμιά φορά αντί να στηρίζουν την εθνική προσπάθεια, παίζουν και προσωπικά παιγνίδια. Αντί να βοηθούν ώστε να διορθωθούν τα όποια λάθη, καμιά φορά σπεύδουν να διαφημίζουν την προσωπική τους διαφωνία.

Η κοινοβουλευτική μας ομάδα στήριξε με απίστευτη γενναιότητα δύσκολες αποφάσεις. Και τους συγχαίρω μέσα από την καρδιά μου. Κι είναι κρίμα να υπάρχουν έστω και ελάχιστες εξαιρέσεις. Ο κόσμος το βλέπει αυτό, τις εξαιρέσεις αυτές. Και δεν του αρέσει…

Φίλες και φίλοι,

Πολύ σύντομα, από τις επόμενες εβδομάδες θα ξεκινήσει η πρωτοβουλία για την Συνταγματική Αναθεώρηση. Που θα είναι τολμηρή και θα συμπληρώνει τις υπόλοιπες μεταρρυθμίσεις. Και θα δώσει νέα ώθηση.

Και δεν επιτρέπεται να χάσουμε χρόνο. Ως τον Ιούνιο του 2016 που λήγει η θητεία αυτής της Βουλής, θα έχουμε ολοκληρώσει την πρώτη φάση. Και στην επόμενη Βουλή θα ολοκληρώσουμε τη μεταρρύθμιση για να εφαρμοστεί το νέο Σύνταγμα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

--Για να έχουμε σταθερότητα. Να μην μπορεί όποιος θέλει να προκαλεί πρόωρες κάλπες, παίζοντας με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

--Για να αποκατασταθεί η διάκριση και η ισορροπία των εξουσιών μεταξύ τους, με το ασυμβίβαστο, για παράδειγμα, βουλευτή υπουργού, αλλά και την αναβάθμιση του ρόλου του βουλευτή. Και να αντικατασταθεί η διάταξη «περί ευθύνης υπουργών».

--Για να έχουμε δικαϊκή σαφήνεια. Να κρίνεται μια φορά η συνταγματικότητα κάθε νόμου από ειδικό δικαστικό σώμα κι όχι να καταπίπτουν οι νόμοι στο ένα δικαστήριο και να εφαρμόζονται στο άλλο.

--Για να υπάρξουν μη κρατικά Πανεπιστήμια, επιτέλους, που θα σταματήσει τη φυγή των παιδιών μας στο εξωτερικό, αλλά και θα ανεβάσει και τη δημόσια Ανώτατη Παιδεία, μέσα από τον ανταγωνισμό της με την ιδιωτική.

--Για να υπάρξει ανανέωση και του πολιτικού προσωπικού, θα χρειαστεί μόνιμος εκλογικός νόμος και διαφάνεια στα οικονομικά της πολιτικής και των κομμάτων.

Αυτά όλα είναι αυτονόητα παντού στον κόσμο. Κοιτάξτε γύρω σας. Δεν πρέπει να είμαστε «θλιβερή εξαίρεση» εμείς. Δεν πρέπει να είναι αυτά εδώ «ζητούμενα». Όμως σε δύο-τρία χρόνια θα είναι «δεδομένα» και στην Ελλάδα!

Η Νέα Ελλάδα δεν θα είναι «κουκίδα» στο χάρτη.

Δεν θα εμφανίζεται, στα πρωτοσέλιδα του διεθνούς τύπου, όπως γινόταν μέχρι πρόσφατα, ως μόνιμη «εστία κρίσης» ή ως «παράδειγμα προς αποφυγήν».

Θα είναι παράγων σταθερότητας για την περιοχή της, παράδειγμα ανάπτυξης και ευημερίας, υπόδειγμα Παιδείας, κέντρο Έρευνας και παγκόσμια εστία Πολιτισμού.

Κι εδώ έχουμε τεράστια περιθώρια με εθνικές διαστάσεις. Όπως δείχνει και η τελευταία ανακάλυψη στη Γη της Μακεδονίας μας, στην Αμφίπολη, η ελληνική γη είναι γεμάτη από μνημεία παγκόσμιου πολιτισμού. Στον τόπο αυτό δεν γράφτηκε απλά Ιστορία. Υπάρχει η Ιστορία! Ζει η Ιστορία! Παντού, γύρω μας, κάτω από τα πόδια μας, είναι παρούσα και ζωντανή η παγκόσμια Ιστορία. Λέει ο ποιητής: «Δεν είναι μικρό πράγμα να έχεις τους αιώνες με το μέρος σου». Καιρός αυτή την αλήθεια να την αναδείξουμε και να την προβάλλουμε όσο ποτέ.

Άλλωστε, επιτέλους, γέμισαν τα μουσεία μας κόσμο με το που σπάσαμε τη γραφειοκρατία του ωραρίου! Και αναδείχθηκε το Μουσείο της Ακρόπολης στα τρία καλύτερα του κόσμου!

Όλα αυτά τα θέλει ο Ελληνικός λαός. Και τώρα πια γνωρίζει ότι και τα μπορούμε και τα αξίζουμε. Δεν είναι «άπιαστα όνειρα». Είναι εφικτή προοπτική.

Και υπάρχει, το κυριότερο, ήδη στην κοινωνία μας η κρίσιμη μάζα που τα στηρίζει. Που καταλαβαίνει ότι εμείς τα φέρνουμε και ότι μπορούμε να τα κάνουμε πράξη. Ότι εμείς κι όλοι όσοι θα σταθούν πλάι, δίπλα μας μπορούμε να κάνουμε τη «δημιουργική ανατροπή» όλων εκείνων που κρατούσαν τη χώρα αιχμάλωτη. Και να τη συνεχίσουμε αυτή τη «δημιουργική ανατροπή».

Υπάρχει, μην κάνετε λάθος, μία πολύ σημαντική μερίδα της κοινωνίας μας που δεν αντέχει άλλη γκρίνια, άλλη μιζέρια, άλλη μεμψιμοιρία, άλλα μικροκομματικά παιγνίδια κακόγουστα θέατρα λαϊκισμού.

Δεν αντέχει άλλο να βλέπει τις «συνιστώσες του χάους», να περιφέρονται στα παράθυρα διαδίδοντας ψέματα, προκαλώντας αυτές οι «συνιστώσες του χάους» επίτηδες ανησυχία χωρίς λόγο, καλλιεργώντας σκόπιμα το φόβο, όταν τα πράγματα αρχίζουν και βελτιώνονται.

Υπέφερε ο κόσμος, αλλά θέλει οι θυσίες του να πιάσουν τόπο.

Απαιτεί από μας να μείνουμε στη γραμμή των μεταρρυθμίσεων, να κρατάμε τις ισορροπίες με τις αντοχές της κοινωνίας, να μη κάνουμε σκόντο στις φιλοδοξίες μας, αλλά και να μην παραβλέπουμε τον απλό πολίτη.

Αυτή είναι η κρίσιμη μάζα της κοινωνίας μας που ζητάει να συνεργαστούμε και να συσπειρώσουμε όλους εκείνους που θέλουν τη «φυγή προς τα μπρός», που θέλουν το «άλμα στο αύριο», που θέλουν σταθερότητα, ανάπτυξη, μεταρρυθμίσεις.

Η Νέα Ελλάδα δεν είναι υπόθεση δική μας. Είναι υπόθεση όλων των Ελλήνων. Και υπάρχει μια σημαντική μερίδα της κοινωνίας, το επαναλαμβάνω, που μας ζητά να επιμείνουμε, να μην κάνουμε πίσω, να μην αφήσουμε κανένα να ξανακυλήσει τη χώρα προς τα πίσω. Εδώ που φτάσαμε πίσω δεν υπάρχει!

Υπάρχουν δυσκολίες, ασφαλώς.

Αλλά πίσω δεν υπάρχει! Και δεν πρόκειται να το αφήσουμε ποτέ να γίνει!

Και σήμερα, απόψε, όταν εδώ αντικρίζω όλους εσάς, όλους τους παλαιούς και τους νεώτερους συμμαχητές και συμμαχήτριες που δώσαμε τόσες μάχες μαζί, παίρνω δύναμη. Όλοι παίρνουμε δύναμη:

Βλέπω τους προηγούμενους προέδρους του Κόμματος που βρίσκονται ανάμεσά μας, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και τον Κώστα Καραμανλή, ηγετικά στελέχη της παράταξης σε μια διαδρομή τεσσάρων δεκαετιών, που δίνουν το παρόν σήμερα, εδώ.

Αντιλαμβάνομαι ότι η παράταξη αυτή έχει δύναμη που ξεπερνάει τον καθένα από μας προσωπικά.

Είναι η δύναμη του χρέους προς την Πατρίδα. Η δύναμη του χρέους προς την Πατρίδα που δεν τελειώνει ποτέ.

Και διαφωνίες μπορεί να υπήρξαν. Αλλά πάντα τελικά κέρδισε η δύναμη και το χρέος αυτής της παράταξης. Να στέκεται όρθια και να οδηγεί τη χώρα μπροστά: στη Νέα Ελλάδα!

Κι είναι ακόμα υποχρέωσή μας να ανοίξουμε τις πόρτες μας, αλλά και τις καρδιές μας, ώστε να χωρέσουν όλοι εκείνοι που θέλουν να συμπαραταχθούν μαζί μας και να συμπαρασταθούν στον αγώνα μας.

Η δική σας συμμετοχή, η δική σας αγωνιστικότητα, η δική σας συναίσθηση του χρέους, αποτελούν σήμερα την ασπίδα της Ελλάδας!

Και η συσπείρωση κι άλλων, που δεν είναι εδώ απόψε, για οποιονδήποτε λόγο, αλλά η ψυχή τους είναι εδώ, η θέση τους είναι εδώ, η συναίσθηση του χρέους τους είναι εδώ, μαζί μας, αυτή η συσπείρωσή τους θα μας κάνει ακόμα πιο δυνατούς.

Η παράταξή μας είναι δυνατή όταν συσπειρώνει και ενώνει. Κι όπως βλέπετε σήμερα και συσπειρώνει και ενώνει!

Να πω κάτι για τη νεολαία μας, αυτή την υπέροχη νεολαία που μόνο νίκες μας έχει χαρίσει. Να πω κάτι για τη νεολαία μας που είναι οι φλέβες των ονείρων μας:

Να στέλνετε το βλέμμα σας ψηλά! Εκεί που άφησαν τα χνάρια τους, με καθαρή καρδιά, μεγάλοι Έλληνες. Κι όχι οι μικροί, εργολάβοι του λαϊκισμού, οι λαθρέμποροι ιδεών, οι δήθεν «σωτήρες» του λαού μας. το βλέμμα ψηλά!

Άλλωστε, τα πολιτικά νοήματα της παράταξής μας είναι νηφάλια, είναι δημοκρατικά…

Εξασφαλίζουν συναίνεση. Σφυρηλατούν ενότητα. Και δημιουργούν εθνική προοπτική με ασφάλεια.

Όμως, όταν η πατρίδα μας βρεθεί μπροστά σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, τότε το νηφάλιο μετατρέπεται σε φλογερή ιδέα, το νηφάλιο τότε μετατρέπεται σε μαχητικότητα και σε έμπνευση για αγώνα. Για Ελευθερία με Ανάπτυξη. Και για Δημοκρατία με Αξιοπρέπεια.

Και εδώ, ακριβώς, βρισκόμαστε σήμερα!

Γιατί, επιτέλους, είμαστε στην έξοδο από το τούνελ! Γιατί έχουμε ήδη μετατρέψει τις απέραντες θυσίες του Ελληνικού λαού σε διαβατήριο εξόδου από την κρίση. Και θα ήταν αντίθετο με τα συμφέροντα του λαού μας, των Ελλήνων, του τόπου μας, να αφήσουμε να χαθούν οι θυσίες αυτές. Δεν μπορούμε επομένως και δεν θα επιτρέψουμε σίγουρα, οι καρποί των θυσιών του Έλληνα να γίνουν φθηνό εμπόρευμα, εκείνων που κινούνται καιροσκοπικά, με κριτήρια της στιγμής και των περιστάσεων. Εκείνων, δηλαδή, που πάντοτε μετατρέπουν ή υπολογίζουν το καλό του τόπου, ανάλογα με το συμφέρον του δικού τους κόμματος.

Στο πέρασμα της Ελληνικής Ιστορίας, ο πολιτικός αυτός τυχοδιωκτισμός αποδείχθηκε πάντα επικίνδυνος.

Γι’ αυτό και η σημερινή μας εκδήλωση παίρνει τη μορφή ενός εθνικού συναγερμού ενότητας και προσήλωσης στα ιδανικά της Δημοκρατίας μας.

Γι’ αυτό και πρέπει ο καθένας μας, όχι απλώς τυπικά να γίνει, αλλά και να αισθανθεί συνεταίρος στη μεγάλη αυτή εθνική προσπάθεια.

Γιατί απαραίτητος και πρώτος όρος προόδου για ένα λαό, είναι η θέλησή του να υπερασπιστεί τον τόπο του κυρίως στα δύσκολα. Και είναι αυτή η θέληση και μόνον αυτή που μπορεί να εδραιώσει την ενότητα όλων των Ελλήνων.

Όποιος δεν σέβεται θεσμούς και Σύνταγμα, δεν ενώνει.

Όποιος δεν θωρακίζει την πατρίδα μας πάνω σε στέρεα θεμέλια, δεν προφυλάσσει. Δημιουργεί ανασφάλεια. Η υπερβολή και η ακρότητα μόνο διχασμό μπορεί να φέρουν. Και η Πατρίδα μας δεν έχει περιθώρια για άλλα μεγάλα λάθη.

Βέβαια, υπάρχουν σήμερα κι εκείνοι που υποκρίνονται. Που ξαφνικά φόρεσαν χαμόγελο ηθοποιού, σταυρό Χριστιανού και ρούχα Ευρωπαίου. Δεν μπορώ να τους εμπιστευθώ!

Ίσως βέβαια, θα μου πείτε καμιά φορά ο πολιτικός πρέπει να είναι και «ηθοποιός»…

Αλλά ηθοποιός ναι, χάριν μιας επιτυχημένης πολιτικής για τον τόπο, κι όχι ηθοποιός σε μια αποτυχημένη παράσταση που θα καταλήξει καταστροφική για τον τόπο.

Οι Έλληνες, εδώ που είμαστε, περιμένουν καθαρά λόγια και συνέπεια πολιτικής, περιμένουν τόλμη, περιμένουν αίσθημα ευθύνης. Όχι μισόλογα, όχι επικοινωνιακά τεχνάσματα, όχι κυκεώνα σύγχυσης, αντιφάσεις και αδιέξοδα.

Η παράταξη αυτή μιλάει καθαρά, αποδεικνύει καθημερινά και την τόλμη της, το αίσθημα ευθύνης της και είναι έτοιμη να αγκαλιάσει το ίδιο καθαρά, όποιον δείχνει την ίδια υπευθυνότητα και την ίδια τόλμη.

Την ενότητα την θέλουμε εμείς περισσότερο απ’ όλους. Και τη θέλουμε σήμερα περισσότερο παρά ποτέ. Αλλά δεν την ευτελίζουμε με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα. Δεν τη σπαταλάμε σε επικίνδυνους ακροβατισμούς ή σε αδιέξοδους τυχοδιωκτισμούς.

Η παράταξη αυτή, πριν σαράντα χρόνια, έβαλε τη χώρα στην Ευρώπη όταν κανείς δεν το πίστευε. Και πριν δύο χρόνια, κράτησε την Ελλάδα μέσα στην Ευρώπη, όταν οι περισσότεροι προεξοφλούσαν την έξοδό της. Δεν θα παίξουμε τώρα με «λατινοαμερικάνικες» συνταγές, ούτε θα διακινδυνεύσουμε «τριτοκοσμικά» πειράματα.

Είμαστε ο πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας αυτής της χώρας. Είμαστε η εγγύηση για τη σταθερή πορεία της.

Είμαστε η κύρια δύναμη που οδηγεί τη χώρα μπροστά. Είμαστε το κύριο εμπόδιο για εκείνους που θέλουν να την γυρίσουν πίσω.

Είμαστε η δύναμη που ξαναβάζει την Ελλάδα στο διεθνές προσκήνιο με κεντρικό ρόλο. Την ώρα που η περιοχή μας αποσταθεροποιείται συνεχώς.

Είμαστε ενωμένοι οι ίδιοι, ανοικτοί σε όποιον θέλει να βγει η χώρα από την κρίση οριστικά, συζητάμε όλες τις προτάσεις ευθύνης με όλες τις δυνάμεις ευθύνης, αλλά παιχνίδια με τους θεσμούς και με το μέλλον της χώρας δεν παίζουμε.

Το «σήμερα» της χώρας δεν είναι η οδυνηρή κρίση, που τώρα αφήνουμε πίσω μας. Το «αύριο» δεν είναι αφηρημένη υπόσχεση. Το «αύριο» είναι εδώ!

Ήδη έχει ξεκινήσει. Και εμείς, αυτή η περήφανη παράταξη το ξεκίνησε. Εμείς ανοίξαμε το δρόμο. Εμείς κρατάμε τα κλειδιά του αύριο. Και εμείς, η παράταξή μας, είμαστε η εγγύηση, για να γίνει αυτό το αύριο πραγματικότητα.

Σας ευχαριστώ

Νέα Δημοκρατία: 40 χρόνια προσφοράς και ευθύνης (video)

Ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στην εκδήλωση για τα 40 χρόνια της Νέας Δημοκρατίας

Σάββατο, 27 Σεπτεμβρίου 2014

Αισθάνομαι μοναδική τιμή σήμερα, γιατί εδώ μαζί σας, μετά από 40 χρόνια, νιώθω τον πατριωτικό ηλεκτρισμό της μεγάλης πολιτικής παράταξης που λέγεται Νέα Δημοκρατία! Γιορτάζουμε 40 χρόνια αγώνων και νιώθω τιμή και συγκίνηση να στέκομαι, σήμερα, εδώ μπροστά σας, όλοι μαζί μία φωνή, μία καρδιά, μία συνείδηση!

Αγαπητοί φίλοι, Νεοδημοκράτισσες και Νεοδημοκράτες, ΟΝΝΕΔίτισσες και ΟΝΝΕΔίτες

Βρισκόμαστε εδώ, στο ίδιο ακριβώς σημείο που ξεκίνησαν όλα. Για την παράταξή μας, για τη Δημοκρατία μας, για την Ελλάδα.

Ήμουν κι εγώ παρών τότε, στο Προσυνέδριο της παράταξης, σχεδόν 40 χρόνια πριν, ως μέλος της εκτελεστικής Επιτροπής της ΟΝΝΕΔ, που ξεκινούσε τότε την μεγάλη πορεία κατάκτησης των καρδιών, της αγάπης της Ελληνικής νεολαίας.

Κι αναγνωρίζω σήμερα, ανάμεσά σας, δεκάδες, εκατοντάδες αγαπημένα πρόσωπα συμμαχητών από την εποχή εκείνη…

Όπως ο Κώστας ο Καραμανλής!

Που ήμασταν κι οι δύο, νεαροί τότε, μαζί, εδώ στον ίδιο χώρο.

Δεν θα πω άλλα ονόματα, όμως θυμάμαι ακόμα το Δημήτρη το Στάμο, τοπικό βουλευτή Χαλκιδικής τότε, που παραμένει και σήμερα αγωνιστής για τη Νέα Δημοκρατία, ήταν τότε το δυνατό δίδυμο της Χαλκιδικής με τον συγχωρεμένο πια τον Κώστα τον Τσουπλάκη.

Βέβαια, τώρα είμαστε κάπως αλλαγμένοι στην όψη...

Όμως έχουμε την ίδια φλόγα, όπως τότε! Το ίδιο πάθος!

Την ίδια αγάπη για τρία πράγματα:

Την Πατρίδα μας, τη Δημοκρατία μας και την Παράταξή μας.

Κι είμαστε υπερήφανοι! Πολύ υπερήφανοι, για το ρόλο που έπαιξε κι εξακολουθεί να παίζει αυτή η παράταξη.

Και μαζί μας βρίσκονται σήμερα χιλιάδες νεότεροι, που δεν ήταν τότε εδώ, ή δεν ήταν καν πράγματι γεννημένοι τότε.

Αλλά συν-στρατεύθηκαν μαζί μας και έδωσαν κι εκείνοι τη δύναμή τους, την ορμή τους κι τις ιδέες τους, να αντέξει η Δημοκρατία σε όλες τις δοκιμασίες, να σταθεί η χώρα όρθια σε όλες τις κρίσιμες στιγμές.

Και τότε, και αργότερα και σήμερα…

Γιατί ο αγώνας για Δημοκρατία και για Ανάπτυξη, ό αγώνας για πιο ισχυρή Πατρίδα, δεν τελειώνει ποτέ!

Και βρισκόμαστε σήμερα εδώ, όχι μόνο για να τιμήσουμε το χθες…

Βρισκόμαστε εδώ για να θυμίσουμε σε όλους, ότι εκείνοι οι αγώνες αποτελούν τις σημερινές παρακαταθήκες που μας εμπνέουν για τους αγώνες από δω και μπρός!

Γιατί το άλμα στο μέλλον για να το κάνεις, πρέπει να πατάς γερά σήμερα, πρέπει να έχεις βαθιές ρίζες!

Εμείς λοιπόν, έχουμε στη Νέα Δημοκρατία αυτό το μοναδικό χαρακτηριστικό:

Έχουμε βαθιές ρίζες στο παρελθόν, πατάμε γερά στο σήμερα και γι’ αυτό οδηγούμε τη χώρα μας στο μεγάλο άλμα προς το μέλλον.

Με δύο λόγια, είμαστε υπερήφανοι που είμαστε Νεοδημοκράτες!

Και γι’ αυτό θα σας μιλήσω σήμερα: Για δύο λέξεις: Υπερηφάνεια και Χρέος! Για την υπερηφάνεια που μας οπλίζει και για το χρέος που μας οδηγεί!

Πρώτα όμως δύο λόγια για το ποιοι είμαστε.

Σαράντα, σχεδόν, χρόνια πριν, εδώ στο Προσυνέδριο της Νέας Δημοκρατίας καθήλωσαν, τότε, το ακροατήριο τέσσερις πολιτικοί ηγέτες:

--Ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής! Ο ιδρυτής της παράταξης, που ιδρύοντας τη Νέα Δημοκρατία, σφράγισε και το στόχο της να υπηρετεί πάντα και μόνο τα αληθινά συμφέροντα του Έθνους. Το έργο του αναγνωρίζεται πλέον από το σύνολο του πολιτικού κόσμου, από το σύνολο του Ελληνικού λαού. Και πέρα από τα σύνορα της χώρας ακόμα.

-- Μίλησε τότε εδώ, ο Παναγής Παπαληγούρας, κι έδωσε το κοινωνικό πρόσωπο της παράταξης. Τον θυμάμαι να μιλάει για κοινωνικό κράτος, για την ανάγκη να δοθούν ίσες ευκαιρίες σε όλους. Για την ανάγκη να υπάρχει – τότε πρωτοακούστηκε η έκφραση - δίχτυ προστασίας για τους αδύναμους Έλληνες. Έλεγχος στους ισχυρούς, ίση κατανομή ευθυνών και βαρών σε όλους, ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Βάζοντας πολύ γερά θεμέλια σε αυτό που ονομάζουμε Κοινωνική Δικαιοσύνη και κράτος Πρόνοιας.

-- Πήρε το λόγο ακόμα, ο Γεώργιος Ράλλης. Και μίλησε για το Ευρωπαϊκό μέλλον του τόπου. Που εκείνο τον καιρό, πράγματι όπως είπε ο Γιάννης ο Βαρβιτσιώτης, πολύ το αμφισβητούσαν. Κι ακόμα περισσότεροι το πολεμούσαν. Αλλά η Ελλάδα, λίγα χρόνια αργότερα, παρά τις δυσκολίες, έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τον αγώνα του Καραμανλή που περιέγραψε ο Πέτρος Μολυβιάτης.

--Τέλος πήρε το λόγο ο Ευάγγελος Αβέρωφ και μίλησε για το Πατριωτικό χαρακτήρα της παράταξης. Για τον Πατριωτισμό που στη δική μας ιδεολογία είναι απαραίτητο συμπλήρωμα της Δημοκρατίας.

Γιατί η αγάπη για την κοινή πατρίδα, είναι η στέρεα βάση για αλληλεγγύη. Αυτή η αγάπη για την κοινή πατρίδα, είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για το κοινό μέλλον, το δικό μας και των παιδιών μας.

Χωρίς αυτά, δεν λειτουργεί η Δημοκρατία.

Χωρίς αυτά, δεν υπάρχει εθνική ενότητα.

Βεβαίως η Πολιτική πολλές φορές διχάζει. Αλλά η αγάπη για την κοινή πατρίδα, η προσήλωση όλων στο κοινό μας μέλλον, απαιτεί τη συμφιλίωση. Και εννοώ τη συνεχή συμφιλίωση.

Η εθνική ενότητα είναι υποχρέωση όλων σε μια Δημοκρατία. Αλλά είναι και κύριο και πρωταρχικό καθήκον κυρίως εκείνων που δικαιώθηκαν για τις επιλογές τους! Αυτοί είναι οι πραγματικοί νικητές. Αυτοί πρέπει πρώτοι να δώσουν το χέρι, ακόμα και σε αυτούς που έβλαψαν τη χώρα κάποτε.

Όμως εθνική ενότητα δεν σημαίνει να επιστρέψουμε στα ίδια σφάλματα.

Δεν σημαίνει να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη.

Δεν σημαίνει να αφήσουμε όσους νοσταλγούν τις χειρότερες στιγμές από το χθες, να υπονομεύσουν το αύριο του τόπου!

Εθνική συμφιλίωση σημαίνει να προχωρήσουμε όλοι μπροστά σε ένα καλύτερο αύριο. Όχι να ξαναζήσουμε τους διχασμούς του χθες.

Αυτό ήταν λοιπόν το μήνυμα από το Προσυνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, το 1976: Μήνυμα Δημοκρατίας, μήνυμα Κοινωνικής Δικαιοσύνης, Μήνυμα Ευρωπαϊκής Προοπτικής και Μήνυμα πατριωτισμού! Με εθνική συμφιλίωση, αλλά με τα μάτια στραμμένα προς μπρός: προς το κοινό μέλλον της κοινής πατρίδας όλων των Ελλήνων. Αυτή είναι η ταυτότητα της Παράταξής μας! Και αυτήν την ταυτότητα υπηρετήσαμε και επί Κωνσταντίνου Καραμανλή και επί Γεωργίου Ράλλη και επί Ευαγγέλου Αβέρωφ και επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και επί Μιλτιάδη Έβερτ και επί Κώστα Καραμανλή και συνεχίζουμε να υπηρετούμε σήμερα.

Όλα αυτά τα χρόνια, η παράταξη, φίλες και φίλοι, πολεμήθηκε πολύ και από πολλούς. Και ας είχε ακόμα και θύματα, πολεμήθηκε. Χθες, άλλωστε, έκλεισαν 25 χρόνια από την άνανδρη δολοφονία του αγωνιστή της Παράταξης, του Παύλου Μπακογιάννη.

Αλλά η Νέα Δημοκρατία στάθηκε, αντιστάθηκε, πάλεψε, εδραιώθηκε και δικαιώθηκε πλήρως.

Και σήμερα αποδέχονται τις μεγάλες επιλογές μας, ακόμα κι εκείνοι που τότε την πολέμησαν.

Και γι αυτό είμαστε υπερήφανοι, επιπλέον, που είμαστε Νεοδημοκράτες!

Αλλά είμαστε υπερήφανοι και για πολλά ακόμα:

* Πρώτον, γιατί τίποτα απ’ όσα θεμελιώσαμε δεν ήταν απλό, ούτε εύκολο! Τίποτε δεν ήταν ούτε δεδομένο, ούτε αυτονόητο!

Πολλοί και μέσα στην Ελλάδα και έξω, θεωρούσαν πολύ δύσκολο μετά τη δικτατορία να εδραιωθεί σταθερό κοινοβουλευτικό πολίτευμα στη χώρα μας. Ιδιαίτερα όταν έβγαινε από μια κρίση, μία τεράστια εθνική κρίση.

Κι όμως, το πολιτειακό λύθηκε οριστικά, η Δημοκρατία αποκαταστάθηκε και λειτούργησε υποδειγματικά, η εθνική συμφιλίωση έγινε πραγματικότητα, κι όλα αυτά σε συνθήκες σταθερότητας και ασφάλειας για όλους.

Τότε χαρακτηρίστηκε «θαύμα». Και ήταν θαύμα!

Γι’ αυτό νιώθουν σήμερα υπερήφανοι όλοι οι Έλληνες.

Ιδιαίτερα όμως, η δική μας Παράταξη.

* Ακόμα, πολλοί τότε θεωρούσαν από «δύσκολο» ή «απίθανο» ακόμα να γίνει η Ελλάδα πλήρες μέλος της Ευρώπης, της τότε ΕΟΚ.

Κι όμως, έγινε πραγματικότητα. Και γι’ αυτό όλοι οι Έλληνες υποκλίνονται στη μνήμη του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Υποκλίνονται. Η δική μας Παράταξη όμως, είναι δυο φορές υπερήφανη. Γιατί ήταν ο δικός της, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής!

Κι ακόμα, μη ξεχνάτε, πως όλα αυτά δεν έγιναν με «ομοφωνία» μέσα στη χώρα…

Όταν ήλθε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στην Ελλάδα, τον Ιούλιο του 1974, κάποιοι τον πολέμησαν από τα πρώτα βήματα.

Όταν προχώρησε στην εθνική συμφιλίωση, όταν έφερε το Σύνταγμα, όταν έλυσε το Πολιτειακό, όταν άνοιξε το δρόμο για την Ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, πολλοί στάθηκαν απέναντί του. Για κάθε ένα από αυτά τα μεγάλα βήματα και για όλα αυτά μαζί, είδε αληθινό πόλεμο από πολλές πλευρές.

Για θυμηθείτε πόσοι διχαστικοί λόγοι ακούστηκαν τότε στη Βουλή, πόσα εμπρηστικά συνθήματα δονούσαν από τότε δρόμους και πλατείες.

Ο Καραμανλής έμεινε ακλόνητος στην ευθεία γραμμή, στην πορεία του!

Κι εμείς στη Νέα Δημοκρατία είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι για την κληρονομιά αυτή που άφησε στην Πατρίδα μας...

Αλλά δεν είναι μόνο το έργο που προσέφερε η παράταξή μας. Είναι και οι προειδοποιήσεις της. Που όποτε δεν εισακούστηκαν, ο Λαός μας τις πλήρωσε ακριβά:

--Συγκρουστήκαμε από την πρώτη στιγμή με το λαϊκισμό. Όμως, κάποια στιγμή επικράτησε ο λαϊκισμός. Και η χώρα άρχισε βαθμιαία να παραλύει υπό το βάρος των ελλειμμάτων και των χρεών.

--Προειδοποιούσαμε από τότε: δεν είναι «κοινωνική πολιτική» παροχές με δανεικά. Είναι ακριβώς το αντίθετο. Αντι-κοινωνική πολιτική! Γιατί οδηγεί στην υπερχρέωση και στην απότομη κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου.

Τώρα η χώρα γνωρίζει καλά πόσο ολέθρια ήταν τότε αυτή η πολιτική.

Και πόσο την πληρώσαμε!

--Προειδοποιούσαμε από τότε: Δεν είναι «ελευθερία», η ανομία. Δεν είναι «ελευθερία» ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει χωρίς σεβασμό στους νόμους. Γιατί έτσι κυριαρχεί η αυθαιρεσία και μόνο το δίκιο του ισχυρότερου.

Τώρα η χώρα γνωρίζει πολύ καλά πόσο της στοίχισαν αυτά τα υποτιθέμενα «δικαιώματα» χωρίς υποχρεώσεις. Όλοι ξέρουμε πού οδήγησε αυτό το κατάντημα, που τώρα πια αφήνουμε πίσω μας…

--Προειδοποιούσαμε επίσης από τότε, ότι η Ελλάδα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης και της Δύσης. Οι δυτικές αξίες είναι ελληνικές οικουμενικές αξίες. Τα ευρωπαϊκά ιδεώδη έχουν την καταγωγή τους, τις ρίζες τους στην Ελλάδα.

Γιατί δεν είμαστε ευκαιριακά, εδώ που είμαστε!

Γι’ αυτό και δεν παίζουμε με τα διεθνή ερείσματα και τις συμμαχίες της χώρας. Κι όσοι έπαιξαν, το είδαμε, αργότερα το μετάνιωσαν.

Και σήμερα, 40 χρόνια μετά, βλέπουμε ότι πολλές χώρες περιμένουν στην ουρά για να μπουν στην Ευρώπη. Ότι με αυτά που συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή, πολλοί λαοί και κυβερνήσεις νιώθουν την ανάγκη να συσπειρωθούν γύρω από τη Δύση, για να αναχαιτίσουν τον εφιάλτη που ξυπνάει εκεί.

Σήμερα το να υπονομεύεις την ευρωπαϊκή θέση της χώρας είναι επομένως επικίνδυνο.

Το να υπονομεύεις τη θέση της χώρας στο ΝΑΤΟ είναι σίγουρα ολέθριο.

Τόσο επικίνδυνο και τόσο ολέθριο, που όσοι εξακολουθούν να το πιστεύουν, είναι – προσέξτε - ταυτόχρονα υποχρεωμένοι και να το κρύβουν, να απαλύνουν τις εντυπώσεις, να διασκεδάζουν τις ανησυχίες. Προσπαθούν, αλλά δεν τα καταφέρνουν!

Γιατί τους προδίδουν τα γραπτά τους, οι αντιφατικές θέσεις τους κι όσα τους… «ξεφεύγουν» κάθε τόσο τους προδίδουν. Η κακή «ηθοποιία» στην Πολιτική πληρώνεται!

--Προειδοποιούσαμε τέλος, ότι η ένταξη της χώρας στο δυτικό σύστημα αξιών δεν αποκλείει και διαφωνίες με κάποιους από τους συμμάχους και τους εταίρους μας. Όταν το εθνικό συμφέρον επέβαλε να διαφωνήσουμε, διαφωνήσαμε! Αλλά διαφωνήσαμε χωρίς να οδηγούμε τη χώρα στη χρεοκοπία, χωρίς να την οδηγήσουμε στην απομόνωση.

-Στο Σχέδιο Ανάν το 2004, όταν άλλοι έτρεχαν να το στηρίξουν, η παράταξη αυτή κράτησε τη χώρα όρθια. Αλλά δεν έβλαψε τις σχέσεις με τους εταίρους της.

-Στο Βουκουρέστι, το 2008, όταν άλλοι προέβλεπαν ή εύχονταν «υποχώρηση» της Ελλάδας στο Σκοπιανό, η παράταξη αυτή έκανε και πάλι το καθήκον της. Αλλά δεν έβλαψε τις σχέσεις με τους συμμάχους της.

Ελευθερία σημαίνει να είσαι όρθιος και ισχυρός.

Όσοι οδηγούν τη χώρα να γονατίσει, όσοι τη φέρνουν και την ξαναφέρνουν να ζητά δανεικά για να ζήσει, δεν την οδηγούν στην Ελευθερία της. Την οδηγούν στην υποταγή της!

Τα τελευταία χρόνια, η παράταξη αυτή παρέλαβε τη χώρα σε μια κρίση δανεισμού, που την προκάλεσαν τα υπερβολικά ελλείμματα, αλλά και αυτός ο αχαλίνωτος λαϊκισμός.

Μπορεί να κάναμε και εμείς, πράγματι, λάθη στην πορεία. Μπορεί κι εμείς να μην αντισταθήκαμε έγκαιρα σε όλα όσα οδήγησαν στην κρίση.

Αλλά «λεφτά υπάρχουν», εμείς δεν είπαμε ποτέ!

Ενώ να στηρίξουμε τη χώρα στα δύσκολα, δεν διστάσαμε ποτέ!

Από το 2009, όταν βρεθήκαμε στην αντιπολίτευση, προτείναμε πρώτοι εμείς να «βάλουμε πλάτη», ώστε να μη χρειαστεί να μπει η χώρα στο Μνημόνιο. Αλλά δεν εισακουστήκαμε.

Από το 2010 ως το 2012, όσο είμαστε ακόμα στην αντιπολίτευση, ψηφίσαμε τις περισσότερες κρίσιμες περικοπές σπατάλης και όλες τις διαρθρωτικές αλλαγές που έπρεπε να είχαν γίνει χρόνια πριν, για να μη φτάναμε στην κρίση.

Ποτέ αντιπολίτευση στο παρελθόν δεν έχει επιδείξει αυτό το βαθμό υπευθυνότητα.

Και γι’ αυτό σήμερα είμαστε υπερήφανοι.

Για να μη μιλήσω για την τωρινή αντιπολίτευση που δε στηρίζει τίποτα, δεν ψηφίζει τίποτα, προσπαθεί να εμποδίσει κάθε μεταρρύθμιση με κάθε τρόπο, προσπαθεί να μας γυρίσει πίσω στην κρίση. Προσπαθεί να επαναφέρει όλες τις αναπηρίες που οδήγησαν τη χώρα στην κρίση…

Γι’ αυτό και δεν θα μπορέσει να γίνει ποτέ κυβέρνηση: γιατί ούτε αντιπολίτευση κατάφερε ακόμα να γίνει!

Για σκεφτείτε: Περάσαμε δύσκολα, καταδημαγώγησαν τους πάντες και, παρ’ όλα αυτά, χάνουν ψηφοφόρους σε σχέση με το 2012! Τώρα που έρχονται τα καλά νέα, τώρα που η χώρα βγαίνει σιγά-σιγά από την ύφεση, την κρίση και τα μνημόνια, τώρα που διαψεύδονται μια-μία όλες οι προβλέψεις τους, θα χάσουν πολύ περισσότερους…

Φανατίζουν κάποιους, ναι, αλλά τρομάζουν πολύ περισσότερους.

Η επιστροφή στο «λεφτά υπάρχουν», τρομάζει, πώς να το κάνουμε;

Το «τζάμπα όλα», τρομάζει, πώς να το κάνουμε;

Επικίνδυνες υποσχέσεις που οδηγούν σε νέα κολοσσιαία ελλείμματα, τρομάζουν, πώς να το κάνουμε;

Παροχές από δανεικά που δεν μπορούν να βρουν, τρομάζουν, πώς να το κάνουμε;

Μισόλογα που κρύβουν πίσω τους σχέδια για αληθινή φορολογική επιδρομή, τώρα εμείς που προσπαθούμε να μειώσουμε και θα μειώσουμε σιγά – σιγά τα φορολογικά βάρη, χωρίς όμως να επιστρέψουμε σε ελλείμματα, όλα αυτά και προκαλούν ανησυχία και τρομάζουν. Πώς να το κάνουμε;

Γι’ αυτό κι είμαστε αυστηροί απέναντί τους.

Γιατί εμείς ως αντιπολίτευση δείξαμε το αίσθημα ευθύνης που έπρεπε.

Γιατί παίζουν με πράγματα πιο μεγάλα από το μπόι τους.

Γιατί δείχνουν τον ίδιο αθεράπευτο λαϊκισμό που οδήγησε τη χώρα ως εδώ.

Και μας δείχνουν κάθε μέρα τα πρόσωπο του αληθινού λαϊκισμού: Δηλαδή πόσο πιο εύκολο είναι κανείς να βρίζει από το να είναι σωστός. Και υπεύθυνος…

Προσέξτε στο πρώτο Μνημόνιο, παρά τις διαφωνίες που εκφράσαμε και περικοπές σπατάλης ψηφίσαμε και το επαναλαμβάνω, μεταρρυθμίσεις ψηφίσαμε!

Εκφράσαμε τη διαφωνία μας για το πώς έγιναν όλα αυτά και υποστηρίξαμε ότι δεν θα έβγαινε έτσι το πρόγραμμα. Και πράγματι δεν έβγαινε και δικαιωθήκαμε!

Είπαμε ότι το «μίγμα πολιτικής» ήταν λάθος! Ότι οι πολλαπλασιαστές ήταν λάθος! Και δικαιωθήκαμε. Και αργότερα μόνο, το παραδέχθηκαν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ακόμα κι εκείνοι και οι ξένοι που το είχαν εισηγηθεί…

Αλλά τι να την κάνουμε τη «δικαίωση», όταν η χώρα βουλιάζει;

Τι να το κάνεις ότι επαληθεύθηκαν οι εκτιμήσεις σου, όταν η Ελλάδα πήγαινε στο γκρεμό;

Θα μπορούσα λοιπόν, να παριστάνω κι εγώ το… «δικαιωμένο»!

Και να βλέπω τη χώρα να καταρρέει. Δεν το έκανα!

Την κρίσιμη στιγμή, προτίμησα να αλλάξω την πορεία της, να αλλάξω τη μοίρα της, αντί να… «δοξαστώ» από την καταστροφή της χώρας μου.

--Πολλοί μου είπαν τότε, το θυμόσαστε: Αντώνη, πρόσεξε, σου έδωσαν μια χειροβομβίδα, μην σκάσει στα χέρια σου!

Το ήξερα! Αλλά την κράτησα. Και την εξουδετέρωσα αυτήν τη χειροβομβίδα! Δεν την άφησα να σκάσει. Κάποιος έπρεπε να το κάνει. Και το κάναμε εμείς…

Γιατί αυτές ακριβώς είναι οι παρακαταθήκες της Νέας Δημοκρατίας.

Και γι’ αυτό η Νέα Δημοκρατία, παρά τις δοκιμασίες που περνάει, μένει όρθια, όταν όλα τα άλλα γύρω κλονίζονται. Και είναι ξανά η παράταξή μας, ο κύριος πυλώνας σταθερότητας για το σήμερα, η κύρια δύναμη που βγάζει τη χώρα από την κρίση τώρα, η κύρια δύναμη που φέρνει το αύριο της Ανάπτυξης με ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια.

Και μια φορά ακόμα, λοιπόν, η παράταξή μας, σταμάτησε την κατρακύλα.

Και μια φορά ακόμα, άλλαξε αυτό που δεν δούλευε και το έκανε να δουλέψει.

Και πάλι διέψευσε όλους τους «προφήτες της καταστροφής».

--Που έλεγαν ότι «δεν θα πιάσουμε ποτέ πλεονάσματα».

Και βγάλαμε πλεονάσματα! Και μάλιστα μια χρονιά πριν το Πρόγραμμα.

--Που έλεγαν μετά ότι τα πλεονάσματα είναι «εικονικά». Κι όμως επαληθεύθηκαν τα πλεονάσματα με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο, από τους πιο αυστηρούς κριτές.

--Που μας έλεγαν μετά ότι δεν μπορείτε, δεν θα βγείτε ποτέ στις αγορές. Κι όμως βγήκαμε στις αγορές. Με απόλυτη επιτυχία! Και μάλιστα δύο χρόνια πριν από το Πρόγραμμα!

--Που έλεγαν ότι δεν θα βγούμε ποτέ από την ύφεση. Κι όμως τώρα, στο τρίτο τρίμηνο της φετινής χρονιάς, βγαίνουμε από την ύφεση! Για πρώτη φορά μετά από έξι ατέλειωτα, απίστευτα, δυσμενή για κάθε Έλληνα χρόνια…

--Που έλεγαν ότι θα οδηγηθούμε σε «νέο Μνημόνιο». Κι όμως διαψεύστηκαν και πάλι: Όχι μόνο δεν θα χρειαστούμε νέο Μνημόνιο, αλλά έχουμε τη δυνατότητα να σταθούμε από την επόμενη χρονιά, ακόμα και χωρίς τα υπόλοιπα χρήματα του τωρινού Μνημονίου.

Βλέπουμε, λοιπόν, απέναντί μας τα φαντάσματα του παρελθόντος, τις σειρήνες του λαϊκισμού, να υποκρίνονται ότι τάχα θέλουν «να αλλάξουν τον κόσμο» ολόκληρο. Αλλά οι ίδιοι δεν αλλάζουν στο παραμικρό και δεν δέχονται να αλλάξει τίποτε από τα «κακώς κείμενα», όταν πρόκειται για την Ελλάδα! Για τη δική μας την Πατρίδα! Τον κόσμο θέλουν να αλλάξουν, την Ελλάδα θέλουν να βολεύεται στο χθες!

Εμείς αντίθετα, σταματάμε την πορεία της χώρας στο γκρεμό κι αλλάζουμε τα πάντα:

* Υποσχεθήκαμε ότι θα κρατήσουμε την Ελλάδα μέσα στην Ευρώπη και μέσα στο ευρώ, όταν πολλοί φοβούνταν ή εύχονταν ότι θα έβγαινε από το ευρώ.

Και το πετύχαμε!

* Υποσχεθήκαμε ότι θα βγούμε από την κρίση και το Μνημόνιο «μιαν ώρα αρχύτερα», όταν πολλοί προέβλεπαν ύφεση και νέα Μνημόνια για πάντα.

Και το πετυχαίνουμε τώρα.

* Υποσχεθήκαμε πως όλες οι μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος, όλες οι μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει παντού αλλού και πέτυχαν, θα γίνουν και εδώ. Το κάναμε και θα εξακολουθήσουμε να το κάνουμε. Να γίνει η Ελλάδα μία Ευρωπαϊκή, υπερσύγχρονη χώρα, όπως το θέλουμε να γίνει.

* Υποσχεθήκαμε νέο Σύνταγμα, για να προχωρήσει η χώρα πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά στις μεταρρυθμίσεις, στην Ανάπτυξη και στην ευημερία για όλους.

Και αυτό θα το ξεκινήσουμε τους επόμενους μήνες.

Και η εξέλιξη αυτή για το Σύνταγμα, θα είναι το θέμα που θα κυριαρχήσει το 2015!

Γιατί αυτό σημαίνει Ελευθερία: Να κρατάς τη χώρα όρθια, να την ενισχύεις, να τη βάζεις στις διεθνείς αγορές, να ξεπερνάς τις αγκυλώσεις της, να αναβαθμίζεις το ρόλο της και στα ενεργειακά και στα γεωπολιτικά και παντού.

Να ξεπερνάς την κρίση όσο πιο γρήγορα γίνεται. Για να συνεχιστούν οι μεταρρυθμίσεις, όχι πια κάτω από την πίεση των δανειστών, αλλά με την ελεύθερη βούληση της ίδιας της χώρας.

Όχι πια σε καθεστώς ύφεσης, αλλά σε συνθήκες μακροχρόνιας ανάπτυξης.

Κι όλα αυτά τα προχωράμε, την ώρα που άλλοι προσπαθούν να ξανακυλήσουν τη χώρα στα ελλείμματα που την καταβαράθρωσαν και που την ταπείνωσαν!

Εμείς, οι Νεοδημοκράτες λοιπόν, είμαστε υπερήφανοι γι’ αυτό που κάναμε πριν σαράντα χρόνια, γι’ αυτά που κάνουμε συνεχώς από τότε και γι’ αυτό που κάνουμε σήμερα.

Για μας πάντα προέχει το καθήκον απέναντι στη χώρα και απέναντι στη Δημοκρατία.

Γι’ αυτό το καθήκον, αυτό το χρέος, για τα όσα θα κάνουμε από δω και στο εξής, για το νέο όραμα για τη Ελλάδα, θα σας πω περισσότερα την άλλη Κυριακή, στην Αθήνα.

Για την ώρα επιμένω σε αυτό:

Το καθήκον απέναντι στην πατρίδα!

Μια φράση πολύ βαριά για μας…

Γι’ άλλους το καθήκον προς την Πατρίδα μπορεί να μη σημαίνει πολλά πράγματα. Κάποιοι το θεωρούν, ίσως, πολύ «ξεπερασμένο», ή και πολύ «συντηρητικό»! Και να θυμηθώ μία κουβέντα που είχε πει από αυτό εδώ το βήμα, κάποτε ο Κωστής Στεφανόπουλος: «Αν μας λένε συντηρητικούς, το δεχόμαστε. Γιατί θέλουμε να συντηρήσουμε τη Δημοκρατία σε αυτόν τον Τόπο».

--Είδαμε και τους «ψευτοπροοδευτικούς» που πασχίζουν, χρόνια τώρα, να ξαναγράψουν την ιστορία του τόπου, αλλά δεν το καταφέρνουν.

--Να σβήσουν τα εθνικά σύμβολα, να αλλοιώσουν την εθνική μνήμη, να αμβλύνουν την εθνική συνείδηση, να κατεδαφίσουν παραδοσιακές αξίες.

Μάταιος ο κόπος τους!

--Και τα θρησκευτικά σύμβολα τους ενοχλούν. Και γενικά η θρησκευτικότητα και η ευσέβεια του λαού μας. Τώρα βέβαια, ανακάλυψαν ξαφνικά και τρέχουν για προσκύνημα πότε στο Άγιον Όρος, πότε στο Βατικανό! Αλλά εξακολουθούν να θεωρούν το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού μας ως «μειονέκτημα», ως «βαρίδι»!

Δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι έπαθαν τα αθεϊκά καθεστώτα της ανατολικής Ευρώπης, πριν 25 χρόνια.

Δεν βλέπουν ότι στην Ευρώπη κυριαρχούν πια οι χριστιανοδημοκρατικές αξίες. Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Δεν βλέπουν ότι πολύ κοντά μας, στη Μέση Ανατολή, οι Χριστιανοί εκδιώκονται, για πρώτη φορά μετά από αιώνες, από τις πατρογονικές εστίες τους. Η μεγαλύτερη φυγή Χριστιανών από αιώνες! Κι όμως, οι λαλίστατοι κατά τα άλλα, δεν φαίνεται να διαμαρτύρονται.

Και πώς να διαμαρτυρηθούν; Μέχρι πριν λίγο ήταν «αλληλέγγυοι» με τα κινήματα των φονταμενταλιστών, που σήμερα σκοτώνουν τους πάντες στο πέρασμά τους.

Μέχρι πριν λίγους μήνες ακόμα, έκαναν καμπάνια για «μιαν Ευρώπη χωρίς σύνορα»! Δηλαδή να μπαινοβγαίνει μέσα στην Ελλάδα όποιος θέλει!

Τώρα όλη η Ευρώπη βλέπει με φρίκη τι συμβαίνει λίγο πιο δίπλα από μας. Όλος ο κόσμος αγωνιά πως θα προφυλαχθεί από την εξαγωγή αυτής της ασύλληπτης βίας.

Και οι «ψευτοπροοδευτικοί» μας εύχονται κατά βάθος να μην θυμόμαστε όσα έλεγαν κι όσα έκαναν κι όσα κραύγαζαν μέχρι χθες.

Όμως όλοι τα θυμόμαστε και να το ξέρουν…

--Κοιτάξτε γύρω σας τώρα, σήμερα, τι γίνεται στον κόσμο. Και θα καταλάβετε ποιοι δικαιώθηκαν ξανά και ξανά. Και ποιοι διαψεύστηκαν ξανά και ξανά…

--Κοιτάξτε γύρω σας τι γίνεται παντού στον κόσμο. Και θα καταλάβετε ποιοι φέρνουν αληθινή πρόοδο και ποιοι προσπαθούν να αναστήσουν το πεθαμένο χθες.

--Κοιτάξτε γύρω σας τι γίνεται. Και θα αντιληφθείτε ποιοι ξανακάνουν τη χώρα φυσιολογική και ισχυρή στο σύγχρονο κόσμο. Και ποιοι θέλουν να την κρατήσουν «αιχμάλωτη» στις παρωχημένες ιδεοληψίες τους.

Όλα αυτά όμως, δεν είναι εύκολα. Ποτέ δεν ήταν. Ούτε το 1974 όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εδραίωνε τη Δημοκρατία κι άνοιγε το δρόμο της Ελλάδας στην Ευρώπη, ούτε τώρα που διασώσαμε τη θέση της χώρας στην Ευρώπη και την ξαναφέρνουμε στο προσκήνιο της Ανάπτυξης, της σταθερότητας και της ευημερίας, που είναι οι οδηγίες, οι κατευθυντήριες θέσεις, το μόνο δόγμα που έχει η Νέα Δημοκρατία στη δική της ιδεολογία.

Πράγματι, δεν είναι εύκολα, αλλά τα κάνει πιο εύκολα, αυτή η μαγική φράση:

Καθήκον στην πατρίδα!

Τρείς λέξεις όλες κι όλες, που ορίζουν την ταυτότητα και την ψυχή αυτής της παράταξης: να κρατήσουμε τη χώρα στα πόδια της, να την ενισχύσουμε συνεχώς και να ανοίξουμε νέους δρόμους για το μέλλον της.

Την ώρα που άλλοι προσπαθούν να τη βυθίσουν στο χειρότερο παρελθόν της.

Με ρώτησε κάποιος χθες, αν κουράστηκα που όλο αυτό το διάστημα έχουμε έναν ξέφρενο ρυθμό δουλειάς, εδώ και δυόμιση χρόνια…

Απαντώ: το φορτίο γίνεται ελαφρύτερο όταν το σηκώνει κανείς με χαμόγελο. Και εμείς έχουμε το χαμόγελο, γιατί ξέρουμε ότι κάνουμε ως Νεοδημοκράτες, το σωστό για τη χώρα. Και έχουμε το χαμόγελο, γιατί ξέρουμε ότι οι κόποι μας αρχίζουν να αποδίδουν. Γιατί όλοι αναγνωρίζουν, πια ότι τα χειρότερα τα αποτρέψαμε, τα δύσκολα τα περάσαμε και τα καλύτερα έρχονται.

Γιατί μέχρι πριν λίγους μήνες, η συζήτηση ήταν, αν θα χρειαστούν νέα μέτρα λιτότητας, που δεν χρειάστηκαν τελικά. Ενώ τώρα η συζήτηση είναι για τις φορο-ελαφρύνσεις που έρχονται.

Γιατί πριν ένα χρόνο η συζήτηση ήταν πόσο ακόμα θα ανέβει η ανεργία. Ενώ τώρα η ανεργία άρχισε σταθερά να υποχωρεί!

Γιατί πριν λίγο καιρό η συζήτηση ήταν πόσο θα κρατήσει ακόμα αυτή η ύφεση. Ενώ τώρα που άρχιζει η ανάκαμψη, αυτό που μας απασχολεί πλέον, είναι πόσο γρήγορα θα αναπτυχθούμε τα επόμενα χρόνια.

Είναι αυτή η αλλαγή σκηνικού που δίνει κουράγιο στον Ελληνικό Λαό, ακόμα και μετά από την πιο εξοντωτική κούραση.

Νεοδημοκράτες και Νεοδημοκράτισσες, ΟΝΝΕΔίτισσες και ΟΝΝΕΔίτες

Η παράταξή μας δεν διαιρεί, ενώνει! Δεν μονοπωλούμε τη δημοκρατία, όπως έκαναν κάποιοι άλλοι. Ούτε την κοινωνική δικαιοσύνη. Ούτε τον πατριωτισμό, ούτε τις μεταρρυθμίσεις, ούτε τα ευρωπαϊκά ιδεώδη…

Όλους τους θέλουμε μαζί μας. Και το αποδείξαμε! Το αποδεικνύουμε καθημερινά: με όλους θέλουμε να συνεργαστούμε, με όλους μπορούμε να συνεργαστούμε γι’ αυτά τα ιδανικά. Ακόμα και με εκείνους που συγκρουστήκαμε στο παρελθόν.

Αλλά δημοκρατική παράταξη, αυτή εδώ η παράταξη είναι! Εμείς είμαστε η δημοκρατική παράταξη!

Παράταξη που βάζει πάνω απ’ όλα το εθνικό συμφέρον, εμείς είμαστε!

Κατ’ εξοχήν ευρωπαϊκή παράταξη, εμείς είμαστε!

Παράταξη μεταρρυθμίσεων και εκσυγχρονισμού της χώρας, εμείς είμαστε!

Παράταξη που φέρνει περισσότερες ευκαιρίες, περισσότερα δικαιώματα, λιγότερο κράτος, λιγότερη γραφειοκρατία και ελλείμματα, εμείς είμαστε!

Παράταξη προόδου της χώρας και για λογαριασμό ολόκληρου του λαού και όχι μόνο των κομματικών «εκλεκτών», των άπληστων «ισχυρών» και των αδίστακτων «συντεχνιών», εμείς είμαστε! Η Νέα Δημοκρατία!

Στην πράξη, όχι στα λόγια. Και επί σαράντα χρόνια! Συνεχώς…

Γι’ αυτό και είμαστε όλοι μας υπερήφανοι σήμερα.

Και η παράταξη αυτή θα συνεχίσει να είναι κυρίαρχη πολιτική δύναμη.

Καλούμε δίπλα μας, να μοιραστούν μαζί μας τους νέους αγώνες που έχουμε μπροστά μας, όλους εκείνους που έχουν τις ίδιες αγωνίες και θέλουν να δουν την Ελλάδα καλύτερη και ισχυρότερη.

Κι αυτούς που ήταν πάντα μαζί μας. Κι αυτούς που κάποιες στιγμές απομακρύνθηκαν από κοντά μας. Κι εκείνους που δεν ήταν ποτέ με μας, αλλά τώρα βλέπουν ότι η παράταξη αυτή οδηγεί τον τόπο μέσα από τις Συμπληγάδες σε καλύτερο μέλλον.

Τις δυσκολίες τις βλέπουμε. Δεν μας πτοούν.

Είμαστε μαθημένοι στις δυσκολίες.

Σας υπόσχομαι όμως ένα πράγμα: Τις μεγαλύτερες νίκες μπροστά μας, ακόμα δεν τις έχουμε δει.

Οι μεγαλύτερες επιτυχίες, είναι μπροστά μας.

Μαζί θα τις κερδίσουμε. Ενωμένοι! Αποφασισμένοι! Όρθιοι!

Πάντα πιστοί στη φωνή του χρέους προς την Πατρίδα. Με αξιοπρέπεια. Αξιοπρέπεια εθνική, αξιοπρέπεια ηθική.

Γι’ αυτά που κάναμε γι’ αυτά που αγωνιζόμαστε, γι’ αυτά που είμαστε. Για τη δύναμη, για το πάθος, για τη φλόγα που έχουμε μέσα μας.

Καλή δύναμη λοιπόν, στον αδιάκοπο αγώνα μας.

Για τη Δημοκρατία! Για την Ελευθερία! Για την Ελλάδα!